coreborn.blog

Uzun bir süredir minik minik gösterilen Titan Quest II’i artık oynayabiliyoruz. Dünkü THQ Showcase’de gösterildikten sonra sürpriz bir shadowdrop ile oyunun erken erişiminin çıktığını görmemle satın almam bir oldu. PoE2, D4 ve Last Epoch önderliğinde giden ARPG türüne bir yenilik lazımdı ve bence o yenilik de tam da bu oyun. Neden mi? Gelin başlayayım.

Despacito

Ya da “piano piano”? Veya tranquilo. Yavaşça yani. Oyun yavaş arkadaşlar. Ama bunu bir negatif olarak değil aksine pozitif olarak söylüyorum. ARPG denince Diablo II’yi şak diye tepeye yapıştıran biri olduğumdan, anlamlı ve tempolu oynanışın ARPG türüne yakıştığını düşünüyorum. Rakip oyunlarda bam bir koyuşta yüzlerce düşman temizliyoruz, bilmem kaç yüz movement speed modifier ile daha ilk seviyelerden uçarak kaçıyoruz falan malum. Bunu da seviyorum yanlış anlamayın, basit bir insanım sonuçta. Maymun beyin. Artan sayılar ve patlayan canavarlar görünce hoşuma gidiyor elbette. Ama insan bazen de yavaşlık istiyor be! Path of Exile 2 ile biraz bunu amaçlamışlardı fakat bu yavaşlığı bir souls türevi zorluk ile sağladıklarından buradaki ile birebir örtüşmüyor aslında yaklaşım. Burada daha ziyade eski 2000’ler dönemi oyunlarındaki benzerlikte bir zorluk var. Düşmanın sizi alt atmesi çok zor ve siz de ona tek atamıyorsunuz. Dövüş biraz zamanınızı alıyor fakat sizi terletmiyor. (Bazı yerler hariç, oralar normal zorlukta bile reflekslerinizi test ediyor.)

Titan Quest II aynı ilk oyunda olduğu gibi size bunu sunuyor işte. Mükemmel sinematikler, efsane müzikler, doğal seslendirmeler ve oturaklı bir oynanış. Grafikler de fena değil onu eklemem lazım. Rakip oyunlardaki karanlık ve kapalı çevrelerde yüzlerce saat geçirdikten sonra resmen tertemiz bir atmosfer sundu bana Antik Roma. Yeşil ve sarı renk paleti ile Akdeniz mimarisi bu anlamda tam da ihtiyacım olan şeymiş.

Daha birkaç saat oynadığım için erkenden yorum yapmak istemiyorum ama skill ve mastery gelişimleri tam da istediğim gibi. Ne Diablo 3 kadar sığ ve dandik, ne de Path of Exile kadar devasa. Last Epoch’un farklı bir türevi olarak görebiliriz aslında. Belki bir tık altta olabilir şu anki haliyle LE ile karşılaştırıldığında. Ama early access boyunca çok güzel geliştirmeler geleceğine eminim. Şu an bulundukları ve gitmek istedikleri yön oldukça doğru.

Itemization konuşmak için daha da erken. Bu tarz oyunlarda ama bulduğunuz rare ve üzere eşyaların direkt olarak etkileri görme felsefesini mantıklı bulanlardanım. Bu tarz loot az olmalı ve çıktığında ise sizi mutlu etmeli. PoE2 ile odaklandıkları ve istedikleri vizyon da burası. D4’ün bi’ türlü beceremediği şey de bu. Titan Quest II bu noktada şu anlık ortalama bir iş çıkarıyor. Özellikle mid ve late game sırasında bu dediğim matematiği ne denli başarılı yaptıklarını göreceğiz.

Geriye kalan tek nokta ise teknik performans. Ne yazık ki upscaling teknolojileri olmadan oyun çok da iyi bir iş çıkaramıyor. Onlara rağmen bile zaman zaman çok ciddi problemler yaşıyor. Optimizasyon tarafı kesinlikle üstüne düşülüp, daha da geliştirilecektir.

Yani?

Yanisi, bir early access oyuna göre güzel fakat bitmiş bir oyuna göre tabii ki birkaç tık geride şu an oyun. Önümüzdeki aylarda nasıl güncellemeler yapacakları takip ediyor olacağım. Ve her birinde de kesinlikle birkaç saat de olsa oyuna geri döneceğim.

Microtransaction içermeyecek olması ile oyuna olan sevgim arttı. Ama sırf bu sebepten dolayı da maalesef muhteşem üçlü ile yarışma potansiyeli olmayacaktır. Grim Dawn gibi kendi kulvarında yaşam mücadelesi verecektir. Ama TQ2 için de istediğim şey bu. Her oyun live service olmak zorunda değil ve hatta mümkünse olmasın da.

THQ gerçekten sevdiğim bir yayımcı ve eski IP’lere olan tutkularından ve verdikleri emeklerden dolayı da sürekli takdirimi topluyor. Showcase hakkında da düşüncelerimi yazacağım kesinlikle. Öte yandan geliştirici Grimlore Games ise Spellforce 3 ile yarattığı kötü izlenimi temizlemeye başladı bile. Bakalım gelecek bize ne getirecek.